Bedrijfsvoering, Vlaanderen

Texture Kortrijk

museum-texture
Gepubliceerd: 29 januari 2015 om 12:06   /   door

Nieuw museum met een gouden kroon

Het in oktober geopende museum Texture ruikt nog nieuw en op de bovenste verdieping wordt nog gewerkt. Het museum is open maar nog niet helemaal af, de aannemer gebruikt de dagen dat het museum voor het publiek is gesloten, om nog wat puntjes op de i zetten.

texture02Het oude vlasmuseum heet nu officieel Texture: museum over Leie en Vlas. Ik mocht er onlangs een lezing geven en uitgebreid rondkijken. Het museum ligt aan de rivier de Leie en is gevestigd in een authentiek vlasverzendhuis uit 1912. De rivier de Leie speelde een belangrijke rol in de vlasindustrie. Het vlas werd in de rivier gelegd om te ‘roten’. In het water komen de vezels vrij, die daarna tot linnen worden verwerkt. Het Leievlas was van uitstekende kwaliteit en de rivier werd daarom door de Engelse spinnerijen, waar de vlasvezels tot linnen werden verwerkt, de Golden River genoemd. Voor de architecten die het pand verbouwden, was dit de aanleiding om de extra verdieping op het dak als een ‘gouden kroon’ vorm te geven. Het gebouw bestaat uit drie verdiepingen. Op de begane grond vindt men naast entree, winkel, café, kantoren ook de Wonderkamer, een soort mini science center waar je de hedendaagse toepassingen van vlas kunt ontdekken. Opmerkelijk is dat alle muren op de begane grond van glas zijn, vanuit de Wonderkamer kijk je zo in de kantoren van de medewerkers. Een vondst, maar doordat je overal alles kunt zien, maakte de benedenverdieping ook een wat onrustige indruk.

Op de eerste verdieping staat de vaste expositie waar men de geschiedenis van de vlas- en linnennijverheid toont. Op de bovenste verdieping bevindt zich de schatkamer met een selectie schitterende damasten kragen en kappen. Vaak werd er meer dan een jaar aan een kraag gewerkt. Verder is er op deze verdieping genoeg ruimte voor wisseltentoonstellingen, die men in de komende jaren wil gaan organiseren.

texture04De basis voor het museum is gelegd door Bert de Wilde. In de jaren zestig toen de vlasnijverheid zware tijden doormaakte, besefte hij dat deze nijverheid verloren zou gaan. Hij begon oude machines en later ook linnen en kant te verzamelen.  In 1982 werd het Nationaal Vlasmuseum geopend. Na vele magere jaren (1955-1985) krabbelde de vlasindustrie langzaam weer op. Er werden nieuwe toepassingen voor de bouw en voor de medische industrie ontdekt. In 2006 lanceerde ex-wielrenner Johan Museeuw zelfs een hybride vlasvezel-carbonfiets. De bloeiende vlasindustrie heeft de streek weer welvarend gemaakt, door de welvaartsexplosie wordt de streek rond de Leie wel het ‘Texas van Vlaanderen’ genoemd. Het nieuwe museum is het symbool van dit nieuwe zelfvertrouwen. Het museum is getransformeerd van een klassiek bedrijfsmuseum met de nadruk op techniek, naar een meer algemeen historisch museum met een ontdekhoek en een schatkamer.

texture03De bezoekers die vroeger in het Vlasmuseum kwamen missen veel wat hen aan hun jeugd herinnerde. Men stelt minder tentoon, maar attractiever. Of zoals een van de oudere bezoekers het bij de opening samenvatte: ik mis veel, maar het is nu educatiever. Ik denk dat dit leuker is voor de jeugd van nu. (http://www.focus-wtv.be/video/veel-volk-voor-texture).

Texture mikt op 40.000 bezoekers per jaar. Toerisme Vlaanderen doet promotie tot in het buitenland. Uitleg in Texture is dan ook in vier talen met naast Nederlands ook Engels, Frans en Duits. In het museum is ook een toeristisch informatiepunt. De toegangsprijs is 6 euro, kinderen tot 12 jaar mogen gratis binnen. Volgens zakelijk leider Lies Buyse is de toegangsprijs bewust lager dan die van andere nieuwe musea, omdat ze voor iedereen toegankelijk willen zijn.

Het Brusselse bureau noAarchitecten tekende het ontwerp van het museum, de verbouw kostte 5,7 miljoen euro. De verhaallijn en de presentaties werden gemaakt door het ruimtelijk vormgeversbureau Madoc uit Gent.

 

Texture: https://www.texturekortrijk.be/

NoArchitecten: http://www.noaarchitecten.net/

Madoc: http://www.madoc.be/

 

Auteur: Franklin van der Pols