Agenda, Columns, Publiek en presentatie

Het Douwe Egberts Museum, ”een parel uit Friesland”

Interieur_Douwe_Egberts_museum,_Joure_(4)
Gepubliceerd: 19 juli 2016 om 09:42   /   door

Ik weet weinig van Friesland, behalve de Elfstedentocht en dat de familie van mijn echtgenote van moederskant daar oorspronkelijk vandaan komt en de naam Talsma voert. Wel ben ik op doorreis naar de Waddeneilanden een paar keer in Harlingen en in Leeuwarden geweest. Kortom, het werd eens tijd wat meer aandacht aan die provincie te schenken en zo gebeurde dat ik onlangs in het mooie stadje Joure terecht kwam. Joure, de naam alleen al. Puur poëzie. Vlak bij het Tjeukemeer, ook zo’n naam om nooit te vergeten.

Als kranten lezende Amsterdammer verbond ik dat Tjeukemeer direct met een hoofdstedelijke crimineel die enige tijd geleden in dat meer gedumpt werd. Die gebeurtenis was bij mij blijven hangen door de voor de hand liggende vraag: “waarom zo ver weg als het slachtoffer in Amsterdam vermoord is?”

Maar goed, vlak bij datzelfde Tjeukemeer ligt het Friese stadje Joure, dat naast de Elfstedentocht vooral bekend geworden is van de firma Douwe Egberts en in het verleden lange tijd een centrum was van de klokkenindustrie. Midden 19e eeuw werden in dit stadje wel zo’n 4000 staartklokken per jaar geproduceerd. En ongeveer een eeuw eerder is het DE- concern ontstaan, met ene Egbert Douwes, zoon van een timmerman, als grondlegger.

Op het moment dat ik de bus uitstapte zag ik in de verte een gebouw met het woord museum erop. Een kolossaal monument met een chique uitstraling. Dichterbij komend en opzij van dat museumgebouw ontwaarde ik vervolgens achter een weilandje een metaalwarenfabriek met daarop de naam Keverling. Een fabriek waar een typisch Jourer ambacht, het gieten van geelkoper, plaatsvond. Een schitterend gebouwtje dat een uurtje later ook deel van het Douwe Egberts-museum bleek te zijn.

Na de beslist gastvrije ontvangst aan de toegangs- en kaartjesbalie, bemand door vrijwilligers die het een eer leken te vinden in dit museum te mogen werken, viel mijn oog op een wat verloren hoekje achter een trap die naar de bovenverdieping voerde. Daar werd een video afgespeeld over het vroegere Joure uit de glorietijd van de firma D.E. en een aantal oude ambachten. Jammer alleen dat deze video-vertoning met het tijdsbeeld van dit Joure in zijn hoogtijdagen wat geïsoleerd stond van de feitelijke exposities. Want, die mochten er zonder meer wezen.

De eerste en grootste zaal op de benedenverdieping en de ruimte daar direct boven was het eigenlijke Douwe Egberts-museum. Die twee zalen in het hoofdgebouw waren beslist met beleid ingericht. Uit mijn eigen jeugdjaren herkende ik ogenblikkelijk de huiselijke taferelen met thee, koffie en tabak als hoofdingrediënten en de vele objecten die daar in de loop der tijd mee verbonden waren. Als extra verrassing ontdekte ik dat een bepaald zilveren theepotje en een tinnen koffiekan met kraantje dezelfde waren als die ik thuis bezit.

Achter het museum staan nog een aantal gebouwtjes met een keur aan ambachten en industriële bedrijvigheid. Friese klokken, een grafisch museum, het eerder genoemde metaalwarenfabriekje met kopergieterij, een koperslager, zilversmid, en een oude bakkerij en dat alles omringd door kades en een tuin met eeuwenoude bomen. Een speciale attractie tenslotte, was het geboortehuis van de oude Douwe Egberts, een huisje uit het begin van de 18e eeuw. Alles overziend verdient dit leuke en interessante museum een forse waardering, evenals de aardige en gastvrije dames van het museumrestaurant.

Bik Versteegen (2)

 

Bik Versteegen (Lisse, 1945) is schrijver en cultureel antropoloog. Hij begon op latere leeftijd verhalen te schrijven, inmiddels zijn vier bundels uitgegeven. Zijn laatst verschenen bundel is een indringend en soms hilarisch verslag van Versteegens verblijf op de intensive care van het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam. Op verzoek van Museumpeil bezoekt hij musea. Zijn stijl wordt gekenmerkt door een plezierige mix van observaties en herinneringen.

foto Museum /// test

Michiel Neugebauer (Gouda, 1967) is fotograaf en gespecialiseerd in het vastleggen van grafische beelden van industriële objecten